.. Αν μπορούσα να παρομοιάσω το κρασί με τον άνθρωπό θα έλεγα πως ο «χαρακτήρας» του διαμορφώνεται χρόνο με το χρόνο, όπως ο άνθρωπός περνάει τα στάδια του για να ωριμάσει, έτσι και το κρασί θέλει τα δικά του, είτε αυτό είναι μέσα σ’ ένα βαρέλι είτε σε μια δεξαμενή.
Εκεί αναπτύσσει τα χαρακτηριστικά του.. το άρωμα, την γεύση και την πολυπλοκότητα του.

Για μένα το κρασί είναι σαν ποίηση… «εμφιαλωμένη ποίηση»

Το κρασί δεν είναι απλά ένα ποτό, είναι αριστοκρατικό και ταυτόχρονα λαϊκό, σπάνιο αλλά και «καθημερινό», ακριβό μα και φθηνό. Θα σε συνοδεύσει στο μεσημεριανό σου γεύμα, στο τραπέζι με φίλους αλλά και στις πιο ξεχωριστές σου στιγμές… Το κρασί σου δίνει συναίσθημα απόλαυσης και χαλάρωσης.. σου δίνει ένταση στις στιγμές σου, όπως κάθε τι που δημιουργείται με αγάπη.

Για πολλούς το κρασί είναι μία απόλαυση.. για μένα όμως είναι πάθος…